„…ciekawość powstawania, rodzenia się różnych zjawisk na pograniczu natury i sztuki, była i jest […] najważniejszym elementem moich zmagań z rzeczywistością twórczości. Przecież materia, cały wizualny świat to malarstwo fotonów światła, budujące cieniem i barwą kształty w przestrzeni”[1].

Zanim wystawa “Rzecz o granicach ludzkiego poznania. Światło i cień” dobiegnie końca przyjrzymy się bliżej postaci Jana Chwałczyka – wrocławskiego artysty, którego praca artystyczna i myśl teoretyczna stanowiły inspiracją dla powstania ekspozycji.

Jak powstawały słynne reproduktory światła i cienia, jaką rolę w twórczości Chwałczyka pełniła nauka a jaką natura, i jak miłość do wędkarstwa i Tatr ukształtowały jego artystyczną ścieżkę.

Sylwetkę Jana Chwałczyka i charakterystykę jego twórczej pracy przybliży nam Jolanta Studzińska.

Po spotkaniu, kuratorka wystawy – Natalia Barczyńska wraz z artystkami i artystami oprowadzą po 2 piętrach ekspozycji i opowiedzą o powstawaniu wystawy i inspiracjach, które stoją za poszczególnymi pracami. 

[1] J. Chwałczyk, notatki, 2010, zebr. J. Studzińska, w: red. J. Studzińska, S. Świsłocka-Karwot, Jan Chwałczyk, Światło – Cień – Informacja, MWW, Wrocław 2023, s. 262.