Program
KAF
od 14 marca zapraszamy na nowe ekspozycje
Zapraszamy na dwie wyjątkowe wystawy poświęcone miłości – „Neurobiologia miłości” oraz „Trafienie”. Obie ekspozycje badają miłość, szukając w niej siły napędowej twórczości, emocjonalnych mechanizmów i procesów kształtowania relacji – zarówno na poziomie biologicznym, jak i kulturowym. Wystawy będzie można oglądać do 1 czerwca 2025 roku.
„Neurobiologia miłości” łączy sztukę i naukę, analizując przenikanie się neuroestetyki, cielesności i emocjonalnych procesów percepcji. Równocześnie „Trafienie” koncentruje się na władzy, rytuale i kontroli wpisanych w miłosne doświadczenie. Uzupełnieniem ekspozycji „Neurobiologia miłości” jest immersyjne doświadczenie „W ciemnej toni miłości”, które poprzez projekcje filmowe eksploruje miłość jako strategię ochrony przed traumą i światem w kryzysie.
Wystawy trwają: 14.03–1.06.2025
Miejsce: Krupa Art Foundation | Rynek 27/28, Wrocław
Godziny otwarcia:
poniedziałek, środa, czwartek: 12:00–18:00
piątek–niedziela: 11:00–20:00
wtorek: nieczynne
Wstęp: Bilety w cenie 35 zł (normalny), 25 zł (ulgowy)
Program towarzyszący
Przez cały czas trwania wystaw w każdą sobotę i niedzielę o godzinie 17:00 odbywać się będą oprowadzania, na które obowiązuje wstęp w cenie biletu do galerii. Podczas weekendu otwarcia przewidziano spotkania z osobami artystycznymi i kuratorskimi oraz oprowadzania:
- 14 marca 2025, g. 18:00 – oprowadzanie kuratorsko-artystyczne po wystawie „Neurobiologia miłości” oraz doświadczeniu immersyjnym „W ciemnej toni miłości”
- 15 marca 2025, g. 12:00 – oprowadzanie kuratorsko-artystyczne po wystawie „Trafienie”
Wystawy
„Neurobiologia miłości”
kurator: Boris Ondreička; osoby artystyczne: Szilvia Bolla, Joey Holder, Denisa Lehocká, Ursula Mayer, Luboš Plný, Iza Tarasewicz
„Trafienie”
kuratorka: Katarzyna Piskorz; osoby artystyczne: Agnieszka Mastalerz, Conrad Hübbe
Doświadczenie immersyjne „W ciemnej toni miłości”
kuratorka: Monika Łuszpak-Skiba; osoba artystyczna: kolektyw CROSSLUCID, Justyna Górowska, Razieh Kooshki, Vahid Qaderi
„Neurobiologia miłości”
Interakcja sztuki i nauki w badaniu miłości
Wystawa „Neurobiologia miłości” bada przenikanie się artystycznych i naukowych sposobów obrazowania „podmiotów” oraz ich późniejszego wyobrażania – materializacji jako „obiekty”. Nawet naukowcy bywają zaskakiwani intuicyjną, automatyczną bądź podświadomą zdolnością artystów do uchwycenia złożonych zjawisk. Wystawa skłania do refleksji nad osobistym postrzeganiem, wiedzą ukrytą oraz możliwościami ucieleśnienia tego, co „niewyrażalne” / „niewypowiedziane”.
Neuroestetyka – spotkanie sztuki i nauki
„Neurobiologia miłości” bada, jak artystyczne sposoby przedstawiania rzeczywistości łączą się z naukowymi metodami analizy. Jedną z inspiracji dla wystawy są pionierskie badania Semira Zekiego nad neuroestetyką, które pokazują, że proces tworzenia dzieła (od wewnętrznego impulsu do zewnętrznej ekspresji) jest ściśle powiązany z jego odbiorem przez widza. Nawet naukowcy bywają zaskoczeni intuicyjną zdolnością artystów do uchwycenia złożonych, często nieuchwytnych mechanizmów emocjonalnych.
Międzynarodowy dialog sztuki o miłości
Na ekspozycji zaprezentowane zostaną prace artystów i artystek – od malarstwa po eksperymenty dźwiękowe i badania terenowe. Słowacki kurator, Boris Ondreička, zaprosił artystek i artystów z Węgier: Szilvia Bolla, Wielkiej Brytanii: Joey Holder, Słowacji: Denisa Lehocká, Austrii i Wielkiej Brytanii: Ursula Mayer, Czech: Luboš Plný i Polski Iza Tarasewicz. Wystawa Neurobiologia miłości koncentruje się na zagadnieniu miłości jako napędzie do tworzenia, eksplorując nieoczywiste podejście do cielesności, człowieczeństwa, kultury, polityki i natury.
Doświadczenie immersyjne „W ciemnej toni miłości”
Wystawie „Neurobiologia miłości” towarzyszy kuratorowane przez Monikę Łuszpak-Skibę doświadczenie immersyjne, czyli projekcja filmów artystycznych w przestrzeni, która pozwala się w nich zanurzyć.
Miłość można porównać do mandragory – magicznej rośliny, której korzeń przypomina ludzką postać. Pożądany składnik miłosnych mikstur, który, wierzono, że krzyczy i swoim krzykiem zabija, każdego, kto próbuje go wyrwać z ziemi. Tak jak miłość, może być jednocześnie źródłem rozkoszy i cierpienia, a każdy etap związany z jego użyciem niesie ze sobą ryzyko przypominające skok w ciemną otchłań oceanu – wskazuje kuratorka.
Prezentowane prace opowiadają historie, w których prąd porywa niekiedy zakochanych w mroczne odmęty podświadomości, jednak uczucie staje się w tym procesie źródłem uzdrawiającej siły. Neurobiologiczne objawy miłości, psychiczne procesy transformacji i nowe autonarracje nadające sens temu co fragmentaryczne i zagmatwane. Zobaczymy trzy opowieści o miłości rozumianej jako strategia ochrony przed cierpieniem i traumatyzującym nas światem w kryzysie – kolektywu CROSSLUCID, Justyny Górowskiej, Razieha Kooshkiego i Vahida Qaderiego.
„Trafienie”
Miłość nigdy nie była wolna
Co pozostaje, gdy zdejmiemy z miłości warstwę romantycznej narracji? Co, jeśli zaczniemy postrzegać ją jako proces chemiczny, biologiczną determinację lub walkę o kontrolę? Prace Agnieszki Mastalerz i Conrada Hübbe’a – prezentowane na wystawie Trafienie – splatają się w tej opowieści, ukazując, że miłość nigdy nie była wolna od władzy, wpływów i formowania.
Proces i rytuał
Miłość nie jest neutralnym stanem – to proces, akt perswazji, manipulacja i rytuał, nad którym usiłujemy zapanować. To także spotkanie ciał, moment przekazania życia i ślady, które w nas pozostają.
Prace Mastalerz i Hübbe splatają te wątki, ujawniając, jak stan emocjonalny podlega mechanizmom programowania. W świecie sztuki, mitologii, biologii i popkultury miłość nigdy nie była jedynie uczuciem – to mechanizm, który działa, nawet gdy udajemy, że jesteśmy od niego wolni – mówi kuratorka wystawy, Katarzyna Piskorz.